Περίπου ένας μήνας έχει περάσει από την τελευταία ανάρτηση. Έγιναν αρκετά πράγματα κατά το πέρασμά του, μερικά ευχάριστα, μερικά δυσάρεστα, μερικά ουδέτερα. Από τη μια η βαρεμάρα που με πιάνει, από την άλλη κάποια προβληματάκια με "εμπόδισαν" να γράψω. Πάντως τώρα είμαι εδώ και θα πω τα highlights της περιόδου.
Αρχικά ας μιλήσουμε για βιβλία. Τελείωσα επιτέλους την τριλογία της Λίαν Χερν, οι Μύθοι των Οτόρι. Ξαναδιάβασα το δεύτερο βιβλίο (Με το γρασίδι για προσκέφαλο), από το οποίο θυμόμουν μόνο κάποια πολύ γενικά κομμάτια και στο καπάκι διάβασα για πρώτη φορά το τρίτο και τελευταίο της βασικής ιστορίας (Το Λαμπερό Φεγγάρι) το οποίο έπρεπε να δανειστώ τυχαία από φιλικό μου πρόσωπο για να κάτσω να το διαβάσω. Τελείωσε όπως έπρεπε. Κάποια στιγμή πρέπει να διαβάσω το sequel της σειράς, καθώς και το prequel. Έκανα ένα διάλειμμα από την ανάγνωση για δυο βδομάδες και μετά αποφάσισα να πιάσω πάλι βιβλίο. Αυτή τη φορά ήταν "Η Ανατολή της Βαλχάλα" από τον Κλάιβ Κάσλερ. Περίμενα από τον τίτλο Βίκινγκς και μου βγήκε μια Indiana Jones φάση περιπέτεια. Τέσπα, για το είδος του καλό είναι, αλλά άλλο περίμενα και άλλο βγήκε.
Από games ξεκίνησα στο PS3 το Castlevania: Lords of Shadow και το πάω αργά αργά και με το πάσο μου, όποτε αποφασίζω να κάτσω PS3 αντί για υπολογιστή. Στον υπολογιστή πάλι, ήρθε πριν μια εβδομάδα το Skyrim. Έπεσε ένα τετραήμερο κάψιμο, το παράτησα για τρεις μέρες τελείως καθώς η όρεξή μου γενικά έπιασε πάτο και το ξανάπιασα δειλά δειλά σήμερα. (κόλλησα σε ένα μάγο που πετά περίπου 5 fireballs σε 3 δευτερόλεπτα) αλλά θα τον περάσω με καμιά τσατσιά, όπως κάνω πάντα. (δεν εννοώ κωδικούς, απλά θα χρησιμοποιήσω τα περιβάλλοντα και τα αντικείμενα που έχω υπέρ μου, όσα load και αν χρειαστεί να κάνω.
Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω... Τέσπα, θα σας αφήσω στην ησυχία σας. Πάρτε ένα "μουσικό κομμάτι".
Αρχικά ας μιλήσουμε για βιβλία. Τελείωσα επιτέλους την τριλογία της Λίαν Χερν, οι Μύθοι των Οτόρι. Ξαναδιάβασα το δεύτερο βιβλίο (Με το γρασίδι για προσκέφαλο), από το οποίο θυμόμουν μόνο κάποια πολύ γενικά κομμάτια και στο καπάκι διάβασα για πρώτη φορά το τρίτο και τελευταίο της βασικής ιστορίας (Το Λαμπερό Φεγγάρι) το οποίο έπρεπε να δανειστώ τυχαία από φιλικό μου πρόσωπο για να κάτσω να το διαβάσω. Τελείωσε όπως έπρεπε. Κάποια στιγμή πρέπει να διαβάσω το sequel της σειράς, καθώς και το prequel. Έκανα ένα διάλειμμα από την ανάγνωση για δυο βδομάδες και μετά αποφάσισα να πιάσω πάλι βιβλίο. Αυτή τη φορά ήταν "Η Ανατολή της Βαλχάλα" από τον Κλάιβ Κάσλερ. Περίμενα από τον τίτλο Βίκινγκς και μου βγήκε μια Indiana Jones φάση περιπέτεια. Τέσπα, για το είδος του καλό είναι, αλλά άλλο περίμενα και άλλο βγήκε.
Από games ξεκίνησα στο PS3 το Castlevania: Lords of Shadow και το πάω αργά αργά και με το πάσο μου, όποτε αποφασίζω να κάτσω PS3 αντί για υπολογιστή. Στον υπολογιστή πάλι, ήρθε πριν μια εβδομάδα το Skyrim. Έπεσε ένα τετραήμερο κάψιμο, το παράτησα για τρεις μέρες τελείως καθώς η όρεξή μου γενικά έπιασε πάτο και το ξανάπιασα δειλά δειλά σήμερα. (κόλλησα σε ένα μάγο που πετά περίπου 5 fireballs σε 3 δευτερόλεπτα) αλλά θα τον περάσω με καμιά τσατσιά, όπως κάνω πάντα. (δεν εννοώ κωδικούς, απλά θα χρησιμοποιήσω τα περιβάλλοντα και τα αντικείμενα που έχω υπέρ μου, όσα load και αν χρειαστεί να κάνω.
Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω... Τέσπα, θα σας αφήσω στην ησυχία σας. Πάρτε ένα "μουσικό κομμάτι".
για τις πιτσες και για τον σκοτ δεν ειπες, μισες δουλειες:Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφή