Candlemass Live

Το Σάββατο που μας πέρασε πήγα στη συναυλία/φεστιβάλ των Candlemass για τα 25 χρόνια από το πρώτο τους album, Epicus Doomicus Metallicus. Έφτασα στο Fuzz γύρω στις 6 η ώρα. Μπήκα μέσα και βρήκα τους Lord Vicar ήδη επί σκηνής. Καλή Doom μπάντα αν και επειδή ήταν πρώτο όνομα, το κλίμα ήταν λίγο χαλαρό. Μετά ήταν η ώρα των Hell. Μου άρεσαν πάρα πολύ. Δεν ήταν doom, αλλά και πάλι είχαν πολύ ωραία σκηνική παρουσία με γρήγορα και πορωτικά κομμάτια. Τρίτη στη σειρά ήταν οι Ghost. Δεν είχα ιδέα με τι μοιάζανε, οπότε μόλις βγήκαν στη σκηνή έχασκα σαν βλάκας. Πολύ ωραία μουσική αν και ήταν πιο πολύ Hard Rock φάση, και πολύ καλή σκηνική παρουσία. Στη συνέχεια βγήκαν οι Trouble. Δεν κατάφεραν να με κρατήσουν... Κάποιες ωραίες μελωδίες, αλλά ως εκεί. Ειδικά ο τραγουδιστής (που απ'ότι έμαθα είναι καινούργιος) είχε μεν ωραία φωνή, αλλά ήταν αντάξιος της Barbie επί σκηνής. Τι νάζι, τι σκέρτσο, τι κούνημα γοφών! Τέσπα, μπορώ να θάβω ώρα. Τέλος ήταν η ώρα των Candlemass. Στην αρχή βγήκε στη σκηνή ο Robert Lowe και έπαιξαν κάποια από τα καινούργια. Μετά βγήκε στη σκηνή ο Johan Längqvist και ερμήνευσαν όλο το Epicus Doomicus Metallicus. Προς το τέλος του άλμπουμ έχουμε και το πρώτο μαύρο σημείο της βραδιάς, με την εμφάνιση του Malakius Agenestatus Gomarius, ο οποίος ήταν από πίσω μου και έβρισκε λογικό να παίζει drums με την πλάτη μου χρησιμοποιώντας τις γροθιές του και να μου ρίχνει κουτουλιές. Και μετά να με εκτοξεύει από το σημείο που ήμουν και με αγκωνιά να κοντεύει να μου σπάσει τα γυαλιά. Ωραία πράγματα. Στο τέλος βγήκε πάλι ο Robert για μερικά τραγούδια ακόμα. Τελευταίο κομμάτι, το οποίο ερμήνευσαν και οι δυο τραγουδιστές μαζί, ήταν η προσωπική μου λατρεία "Darkness in Paradise", το οποίο δεν είχα ακούσει στο προηγούμενό τους live το 2009, προς τεράστιά μου λύπη. Ήταν μια πολύ ωραία συναυλία και αισθάνομαι τυχερός που πήγα. Μερικά video.