Σήμερα πέρασα μια βόλτα από την πλατεία Συντάγματος γύρω στις δέκα το βράδυ για να πάρω το μετρό. Επ'ευκαιρίας είπα να ρίξω μια ματιά στους λεγόμενους "Αγανακτισμένους" να δω δηλαδή τι γίνεται. Λοιπόν, είδα κόσμο, πολύ κόσμο. Και κάπου εκεί τελειώνουν τα υπέρ. Όλα τα υπόλοιπα ήταν ένα αίσχος... Γύρω γύρω στην πλατεία στημένες καντίνες, ψησταριές και εγώ δεν ξέρω τι άλλο... Ζευγαράκια καθισμένα στις άκρες της πλατείας να φασώνονται... Τουρίστες να τραβάνε φωτογραφίες με ένα λουκάνικο στο χέρι... Ο Τερκενλής φίσκα... Επιπλέον είχαν και μικρόφωνο και έδιναν στον καθένα να πει γνώμες για το τι να κάνουν, οι περισσότερες ιδέες εκ των οποίων ήταν μπούρδες... Δηλαδή έλεος... Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο δεν κερδίζεις το δίκιο σου, αλλά χάνεις και αυτό που έχεις... Αυτό δεν ήταν αντίδραση στο μνημόνιο, στην εξουσία κλπ ήταν ΠΑΝΗΓΥΡΑΚΙ. Πραγματικά με σύγχησαν είχαν δεν είχαν....
Το ξεφτίλισαν το θέμα. Όπως έχει γίνει και με τις καταλήψεις στα σχολεία.
ΑπάντησηΔιαγραφή